مونا نقیب

مونا نقیب ، ۸ ساله، اهل آسپیک روستایی نزدیک شهرستان سراوان در جنوب شرقی ایران، ۱ آبان ۱۴۰۱ کشته شد.

در ۱ آبان، مونا که یک ماه قبل کلاس سوم را شروع کرده بود، به همراه خواهر بزرگترش مریم (که او نیز دختر مدرسه ای است) به مدرسه می رود. نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی همه جا حضور داشتند. مونا دست خواهرش را گرفته بود و سعی می کرد، سریعتر راه برود تا سریعتر به مدرسه برسد. دیدند یک پژو سفید از کنارشان می گذرد و با سرعت بیشتری شروع به راه رفتن کردند، ناگهان یک پژوی مشکی دیگر نزدیک شد و شروع به تیراندازی به سمت آنها کرد. مونا دست خواهرش را رها کرد و افتاد. مریم شوکه و وحشت زده از مونا می پرسد "چی شده؟" مونا می‌گوید: «خواهر، تیر خوردم!» مریم مونا را محکم در آغوش گرفته و او را به پشت می گیرد، اما او به اندازه کافی قوی نیست و نمی تواند او را بیشتر از این ببرد. در میانه راه مریم مونا را می گذارد و از عابران می خواهد که تلفن خود را به او بدهند تا بتواند با پدرشان تماس بگیرد. مرد اول تلفن همراه ندارد و یکی دیگر جلو می آید و گوشی خود را ارائه می دهد. مریم به پدرش زنگ می‌زند: «بابا! خواهرم تیرخورده».

مونا که بر اثر اصابت گلوله به سرش به شدت مجروح شده بود، آن روز در خیابان جان باخت.